به گزارش جام جم آنلاین از روابطعمومی تلویزیون اینترنتی کتاب، کتاب «آداب کتابخواری» مجموعۀ 30 روایت از نویسنده دربارۀ خاطرات کتاب و کتابخوانی خودش است که در هر کدام از روایت ها به یکی از مسائل و موضوعات مرتبط با کتاب و کتابخوانی پرداخته است.
رضایی دربارۀ اسم کتاب خود، بیان کرد: در طول تاریخ، افرادی بودهاند که واقعاً کتاب را میخوردند و موریانهوار، با میل و رغبت صفحات کتاب را میکندند و به نیش میکشیدند و کاری هم به توانایی معده در هضم سلولز کاغذ نداشتند. این کتاب، مناسب افرادی است که مفهوم خوردن یا بلعیدن را به معنای استعاریِ تلاش برای نزدیک شدن بیشتر به چیزی و بهرهبرداری حداکثری از آن استفاده میکنند.
وی در ادامه، افزود: آنچه که در این کتاب میخوانید، خاطرات و تأملات یک کتابخوار با همین معنای اخیر است و خوانش این کتاب را برای ورود جوانان و نوجوانان به عرصۀ کتاب لازم می دانم. دربارۀ این کتاب با همۀ افراد در قالب رسانه های مختلف صحبت کردم و علاقه دارم که آنها را با دیگر دوستداران کتاب و کتابخوانی به اشتراک بگذارم.
این نویسنده در خصوص دغدغۀ خود در حوزۀ کتاب، گفت: یکی از مشکلاتی که در کشورمان با آن روبرو هستیم این است که می گوییم مردم ما کتابخوان نیستند و من با این گزاره موافق نیستم. متوسط تولید کتاب در کشور ما سالی 100 هزار عنوان کتاب است که از این تعداد حدود 35 هزار عنوان کتاب تجدید چاپ است و 65 هزار عنوان چاپ اول است. وقتی سالی 65 هزار عنوان کتاب به بازار نشر میآید باعث می شود که وقت آن را نداشته باشیم که این کتاب ها را حتی یک بار ببینیم چه برسد که آنها را یک بار بخوانیم. پس حتماً تعداد بسیار زیادی کتاب خوب در این میان گم می شوند و دیده نمیشوند و متوسط تیراژ هم پایین میآید. ظرفیت کتاب خواندن جامعه ما هم یک عدد مشخصی است تعداد اینها را بالا ببریم تیراژ پایین میآید.
او دربارۀ تفاوت انسان های موفق و انسان های ناموفق، اظهار کرد: فردی که در نویسندگی موفق است کسی است که خیلی می نویسد و در این راه ممارست و پشتکار دارد. «نوشتن یادداشت های روزمره» تکرار و تمرین در نوشتن است. هر روز بیشتر از صدسال گذشته کتاب به زبان های فارسی و زبان های دیگر نوشته می شود و شکل نوشتن تغییر پیدا کرده است. نوشتن دربارۀ اتفاقات پیش پا افتاده و روزمره زیاد و جذاب شده است و کسی که در مواجهه با این اتفاقات روزمره تأمل و نگاه عمیق تری داشته باشد بهتر از دیگران می تواند این جزئیات را توصیف کند. نوشتن یک گفتگوی مداوم درونی با خود، که تمام نمی شود و جریانی است مداوم که قطع نمی شود. علاوه بر نوشتن خواندن از اهمیت بسیاری برخوردار است. خواندن بیشتر از تجربۀ زیسته، تأمل ذدر تجربۀ زیسته است و شامل خوب نگاه کردن، خوب شنیدن و به کار انداختن حواس پنجگانه است.
احسان رضایی درخصوص عادت به نوشتن خود، گفت: در زمان نوشتن بسیار متمرکز هستم و روزی 1600 کلمه می نویسم. نوشتن عملی است که در بازخوانی شکل می گیرد و انسان باید خودش را بارها و بارها بخواند. این بازخوانی ها و بازنویسی ها باعث می شود که دوباره در همان فضا و اتمسفر قرار بگیرید. اهل سفر نیستم و بیشتر سفرهایم با کتاب ها به زمان ها و مکان های دیگر است.
وی در پایان، بیان کرد: ما باید این باور را داشته باشیم که کتاب خواندن می تواند روابط ما را با خودمان و دیگران بهبود بخشد و وقتی این تأثیر را ببینیم خودمان سراغش می رویم ولی فقط باید این باور شکل بگیرد که افراد کتابخوان نسبت به کسانی که کتاب نمی خوانند، انسان های موفق تری هستند.
گفتنی است، برنامۀ جلد دوم هر هفته دوشنبه ها ساعت18:00 به صورت زنده در ketab.tv پخش می شود. علاقهمندان میتوانند از طریق لینک https://telewebion.com/episode/0x77b6784 برنامه را از آرشیو این تلویزیون مشاهده کنند.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد